Johannes Vermeer
Podwiązana zasłona na pierwszym planie sprawia wrażenie, że widz patrzy na bardzo kameralną i poufną scenę. Jest to element trompe l'oeil, ponieważ holenderskie obrazy były często wieszane z chroniącymi je małymi zasłonami. Motyw namalowanych zasłon można znaleźć na innych holenderskich płótnach tego okresu. Przekątne linie szachownicy na podłodze sprawiają wrażenie głębi i trójwymiarowości.
O tym, że list, który kobieta otrzymała, jest listem miłosnym świadczy fakt, że trzyma ona w rękach lutnię (a dokładniej cytrę, należącą do rodziny lutni/gitary). Lutnia była symbolem miłości - często cielesnej miłości; luit (w języku niderlandzkim dosłownie „lutnia”) to także slangowe określenie waginy. Koncepcja ta jest dodatkowo podparta znajdującym się na dole obrazu pantoflami. Zdjęty pantofel był bowiem kolejnym symbolem seksu. Miotła wydaje się symbolizować zacisze domowe, ale jej umieszczenie z boku obrazu może sugerować, że domowe obowiązki zostały zapomniane lub zepchnięte na bok.
Kolory niebieski i złoty są ważne w kompozycji obrazu. Złoto, które znajduje się na sukience kobiety, szczycie kominka i wielu przedmiotach, dopełnia niebieskości na podłodze, sukience pokojówki, ramach obrazów itd. Klasyczny wpływ widać również w jońskich kolumnach kominka. Znaczące są także dwa obrazy na ścianie. Dolny obraz przedstawia wzburzone morze- wyraźną metaforę burzliwej miłości. Powyżej znajduje się pejzaż przedstawiający podróżnika na piaszczystej drodze. Może to odnosić się do nieobecności mężczyzny, który napisał do tej damy.
Udanej soboty!