Autoportret (Człowiek w desperacji)

197 lat temu urodził się Gustave Courbet. Z tej okazji prezentujemy jeden z najbardziej "hipsterskich" portretów jakie kiedykolwiek namalowano. Podziwiajcie! :)

Courbeta zmęczyła pretensjonalność oficjalnej sztuki i był zdeterminowany malować świat takim, jak go widział. Dążył do niezależności od gustów publiki i stale podważał konwencję poprzez swoje tworzone z empatią sceny z życia codziennego. Bez wdzięcznych póz i imponujących kolorów - Courbet nie malował piękna, malował prawdę. Jego bezkompromisowa artystyczna szczerość odróżniła go od pozostałych artystów pracujących w tym czasie w Paryżu i często zmuszała go do wystawiania prac poza Salonem. Zanim rozwinął swoj unikalny, realistyczny styl malowania i zanim stworzył swoje przełomowe prace, takie jak Pochodzenie świata i Kamieniarze, Courbet namalował kilka autoportretów w stylu romantycznym, między innymi ten. Głęboko emocjonalny Człowiek w desperacji, należy do najwcześniejszych prac artysty, ukończonych w 1845 r. Coubet patrzy na ciebie szeroko otwartymi oczami, szarpiąc włosy na głowie. Popularne wówczas romantyczne podejście, skupiało się na eksponowaniu emocjonalnych i psychologicznych stanów osoby.  I mimo, że Coubet nigdy nie uważał się za malarza romantycznego, poradził sobie doskonale. Gdy widz patrzy na ten autoportret, nie tylko doświadcza desperacji (jak podpowiada tytuł) ale zyskuje również pojęcie jakim człowiekiem był Gustave Courbet. Odważnym, przebiegłym, radykalnym, ambitnym i zdeterminowanym. Zdeterminowanym aby podważyć zastane gatunki malarskie, oprotestować stereotypy i zmienić kurs historii sztuki.