Isabella Grace

Nasz użytkownik Erik, któremu brakuje fotografii w DailyArt, przysłał nam dzisiejszy tekst. Mamy nadzieję, że Wam się spodoba i tekst i fotografia. Podziwiajcie :)

Poznajcie Clementinę Elphinstone Fleeming (często a błędnie jako Fleming). Urodziła się 1 czerwca 1822 r. w rodzinie Admirała Charlesa Elphinstone'a Fleeminga i Cataliny Pauliny Alessandro. Clemy, jak ją nazywano, nie miała w życiu łatwo, ponieważ była bardzo inteligentną kobietą a inteligentne kobiety uważano za trudne. W 1845 r. poślubiła Cornwallisa Maude'a, czwartego wicehrabiego Hawarden i otrzymała tytuł Lady Clementina Maud, wicehrabina Hawarden. Para nie była bardzo bogata dopóki nie odziedziczyła posiadłości w Irlandii i Szkocji. Około 1857 r. Clementina dowiedziała się o fotografii a w 1859 r. urządziła własne studio w South Kensington, w Londynie. Tutaj stworzyła ponad 800 fotografii, aż do śmierci w 1865 r. Przez cały ten czas była dostojną wiktoriańską damą, w krynolinie i koronkach. I na to zakładała fartuch fotograficzny. Wyobraźcie to sobie...

Prawie wszystkie jej zdjęcia przedstawiają dzieci. Będąc kobietą Clemy nie mogła swodobnie wychodzić z domu. Zaadaptowała więc jeden z pokojów, używała wciąż tych samych rekwizytów; wielokrotnie manipulowała światłem i korzystała z lustra. Nie zachował się żaden z jej negatywów ale w 1939 r. jej wnuczka, Clementine Tottenham przekazała Muzeum Wiktorii i Alberta 775 odbitek. Wszystkie są uszkodzone, być może dlatego, że albumy zabrały za dużo miejsca podczas przeprowadzki. O ile wiadomo, nie ma wśród nich zdjęcia samej Clemy. Była fotografką, nie modelką. (Chciałbym tu wspomnieć współczesną fotografkę Francescę Woodman, która również wykorzystywała wnętrza i osobliwe pozy w lustrze oraz tapety, fotografując siebie. Niestety, odebrała sobie życie w 1981 r.).

Postać na tym zdjęciu to Isabella Grace, jedna z córek Clemy. We frontowym pokoju, na pierwszym piętrze w Kensington Gardens. Przed lustrem. Często widzimy ten rodzaj podwójnego wizerunku. Główne ujęcie pokazuje plecy modelki. Krynolina została usunięta z jej sukni, przez co sprawia ona wrażenie jeszcze cięższej, jak zasłona. Czepek wisi na wieszaku po lewej stronie; widać długie włosy modelki, poprawia je lekko prawą ręką. Odbicie w lustrze pokazuje inny obraz. Widać twarz i lewe ramię modelki. Światło pada na jej twarz, czyniąc ją widoczną niemal z profilu i kontrastując z ciężką suknią. Wizerunek jest otoczony dwiema ramami: po prawej stronie widać drapowaną zasłonę, podobnie po lewej. A drugą ramą jest lustro. Mamy więc dwa obrazy w jednym.

Clemy należała do 10% elity swojego kraju i nigdy nie mógłbym jej spotkać ale jakie ciekawe rozmowy moglibyśmy odbyć! (Miło pomarzyć, Erik...)