Zaklinaczka węży

Rousseau był samoukiem i późno zaczął malować, niewiele też podróżował. Większość swoich obrazów przedstawiających dżunglę namalował w Muzeum Historii Naturalnej i w dużej szklarni w ogrodach botanicznych w Paryżu. Podobnie jak Roussel w Impresjach d'Afrique, Rousseau pielęgnował swoje zainteresowanie egzotyką w Paryżu. Wszystko w Zaklinaczce węży jest nowe: przede wszystkim temat, czarna Ewa w niepokojącym Ogrodzie Edenu, zaklinająca węża tak przerażającego, jak uwodzicielski był gad z Księgi Rodzaju. Potem styl: jasne, głębokie kolory, podświetlone, wyprzedzające kolory takich malarzy jak Magritte, rysunek który jest zarazem precyzyjny jak i naiwny, i pionowa kompozycja innowacyjna w swojej asymetrii. Postać ludzka, zwierzęta i dziwna roślinność zastały namalowane z jednakową starannością. Ta kobieta zaklina dziką naturę, czy raczej unieruchamia ją w dziwnej ciszy. Fantastyczny świat tego płótna zwiastuje surrealizm.