Niewiele w sugestywnym, wizjonerskim, czasem przywodzącym na myśl koszmary senne stylu Odilona Redona wskazuje, że jego obrazy powstawały w tym samym czasie, co dzieła malarzy impresjonistycznych. Wizualny obiektywizm impresjonistów wydawał mu się ograniczający i pozbawiony wyzwań. Malarz wolał podkreślać niewidoczne, podświadome elementy istnienia. Symboliści i nabiści, którym niezwykle spodobały się mistyczne interpretacje esencji życia, ostatecznie uznali go za swojego mentora pod koniec XIX wieku. Pierre Bonnard następująco pisał o swoim podziwie dla Redona: "zmieszanie dwóch niemal sprzecznych ze sobą rzeczy: bardzo czystej, plastycznej substancji i niezwykle tajemniczej ekspresji". Tajemnica powstała prawdopodobnie w okolicach roku 1910, w ostatniej fazie kariery Redona, kiedy porzucił aksamitne czernie obecne w jego wcześniejszych dziełach na rzecz pracy głównie w kolorze, by tworzyć dzieła bardziej spokojne. Nieuchwytne znaczenie obrazu pozwala na różne interpretacje, sprawiając, że tytuł jest szczególnie trafiony. Redon sam napisał w 1902 r.: "Znaczeniem tajemnicy jest pozostawanie w dwuznaczności... (posiadać) formy, które się staną, lub już się stały w zależności od stanu umysłu obserwatora."
W dzisiejszym artykule DailyArt Magazine znajdziesz mroczny świat noir Odilona Redona.