Temat Popołudnia w Neapolu jest jasny - naga kobieta obejmuje nagiego mężczyznę, leżącego na brzuchu w nonszalanckiej pozie, podczas gdy pokojówka wnosi napoje.
Ambroise Vollard twierdzi, że tytuł zasugerował Cézanne'owi przyjaciel, również malarz Antoine Guillemet. Odnosi się "do popularnego wrażenia, że Włochy to kraina wolności, zmysłowości i beztroski". Typowy dla wczesnych prac Cézanne'a jest temat fantazji erotycznych, fantazji obecnej również w pozostałej sztuce. W najstarszej zachowanej akwareli tej kompozycji, wyjście służącej zza kotary w tle i obecność czarnego kota, zdają się nawiązywać do Olympii (1863r.) Edouarda Manet'a, wystawionej w Salonie w 1865r.