Kuglarz

Istnieje łącznie pięć kopii tego obrazu i jedna rycina, lecz większość ekspertów uważa za najbardziej autentyczną kopię tę znajdującą się w kolekcji Muzeum Miasta St.-Germain-en-Laye, gdzie trzymana jest w sejfie i wypożyczana w ograniczonym zakresie.

Bosch przedstawia ludzi, których gubi ich własny brak refleksu i czujności, tworząc przyciągające uwagę napięcie, obecne również w jego późniejszych obrazach. Szarlatan widoczny po prawej stronie obrazu oczarowuje swoją publiczność, skupioną na nim w pełni i różnorodną w swym składzie, grą w kubki i kule. Centrum obrazu i faktycznie najważniejszą postacią jest za to patrycjusz pochylający się i wpatrzony w perłę w dłoni kuglarza - całkowicie nieświadomy faktu, że właśnie pozbawia się go sakiewki z pieniędzmi. Bosch przedstawia kuglarza/szarlatana jako typowego przestępcę, przyciągającego do siebie potencjalne ofiary.

Dziecko zapatrzone w ofiarę kradzieży, jak i sam złodziej widoczny za nimi, zdają się dosłownie ilustrować flamandzkie przysłowie - "Ten, kto pozwala się mamić sztuczkami szarlatana, traci nie dość że pieniądze, to jeszcze staje się pośmiewiskiem dzieci". Innym znanym we Flamandii powiedzeniem, popularnym w rodzinnym mieście Boscha, Hertogenbosch, około 1480 roku, a więc w prawdopodobnym okresie pracy nad tym obrazem było: "Nikt nie jest większym głupcem, niż ten, który pozwala się mamić".

Zwierzęta symbolizują w tym obrazie ludzkie cechy, które przyzwalają oszukiwać i wiktymizować. Malutka sówka schowana w koszu u pasa kuglarza symbolizuje jego inteligencję. Żaby wyskakujące z ust okradanej postaci wprost na stół reprezentują całkowite postradanie przez nią rozsądku i poddanie się zwierzęcym instynktom.

Udanego Prima Aprilis! :) Posłuchaj muzyki pośladkowej napisanej przez Hieronima Boscha w ramach Ogrodu Rozkoszy Ziemskich!