Parnas

Tak wiele rzeczy dzieje się na tym obrazie!

Na tym renesansowym dziele widzimy zebranych razem rzymskich bogów. Szybko dostrzec można najważniejsze bóstwa - Wenus i Marsa. Ukazani zostali na naturalnym łuku złożonym ze skał, przed symbolicznym łóżkiem; w tle znajduje się wiele owoców po prawej stronie (męskiej) i tylko jeden po lewej (kobiecej), symbolizując płodność. Postawa Wenus wywodzi się z rzeźby antycznej. Towarzyszy im Anteros (niebiańska miłość), przeciwieństwo cielesnej, która trzyma łuk i dmuchawkę, celując w genitalia Wulkana, męża Wenus, ukazanego w swojej pracowni w grocie. Za nim znajduje się winogrono, być może symbol nieumiarkowania pijaka.

Tradycyjna interpretacja dzieła opiera się na wierszu Battisty Fiery z końca XV w. Jest to alegoria - Izabela d'Este, która zamówiła ten obraz dla słynnego studiolo w w Pałacu Książęcym w Mantui została przedstawiona jako Wenus, a Franciszek II Gonzaga, jej mąż, jako Mars.

Na polanie pod łukiem znajduje się Apollo grający na lirze, a dziewięć muz tańczy w alegorii powszechnej harmonii. Dotyk kopyta Pegaza (po prawej) mógł utworzyć źródło zasilające wodospady góry Helikon widocznej w tle. Muzy zgodnie z tradycją tańczyły w lasach tej góry, więc tradycyjne nazewnictwo góry Parnas jest błędne.

Obok Pegaza znajduje się Merkury ze swoją tradycyjną czapką ze skrzydełkami, kaduceuszem (laską ze skrzydłami i oplatającymi ją wężami) i butami posłańca. Ma chronić cudzołożników.

Możecie zapytać, dlaczego ten obraz znajduje się aktualnie w kolekcji Luwru. Cóż, razem z innymi dziełami ze studiolo został podarowany kardynałowi Richelieu przez Karola I, księcia Mantui w 1627 roku, wchodząc w skład królewskich kolekcji za panowania Ludwika XIV, króla Francji. W późniejszym okresie stał się częścią Muzeum Luwru.

P.S. Romanse starożytnych bogów zawsze były bardzo zagmatwane... Tutaj możecie poczytać o 5 niezłomnych kobietach z greckiej mitologii i ich reprezentacjach w sztuce!