Paul Signac
Wystawa Claude'a Moneta w 1880 roku skłoniła Paula Signaca do porzucenia szkoły i zostania impresjonistą. Signac podążał za ówczesnym kreskowym stylem malarstwa Moneta; precyzyjna struktura jego martwej natury na głównie wznoszącym się blacie (którą dziś prezentujemy) jest najbardziej wymagająca spośród tych z początku lat 80-tych XIX wieku.
Niebieskozielona książka na przedniej krawędzi stołu z rozpoznawalnym tytułem Au Soleil jest cechą charakterystyczną obrazu. Oczytany Paul Signac, którego biblioteka została wspomniana w pierwszych biografiach, z pewnością nie wybrał jej do tej martwej natury jedynie ze względu na kolor. Dziennik podróży Guy de Maupassanta, opublikowany w poprzednim roku, korespondował z planem życiowym Signaca. Miał on później przenieść się nad Morze Śródziemne i podróżować przez całe życie. Jednak w 1884 roku po raz pierwszy wziął udział w pierwszym Salonie Niezależnych Artystów i poznał Georges'a Seurata. Wraz z nim opracował technikę dywizjonizmu.
Jeśli kochacie pointylistów i postimpresjonistów tak samo jak my, sprawdźcie nasze legendarne kalendarze DailyArt na 2024 rok, pełne przepięknych dzieł sztuki, w sklepie DailyArt!
P.S. Postimpresjoniści uwielbiali malować martwe natury, być może dlatego, że pozwalało im to eksperymentować z kolorem i techniką. Zobaczcie te pyszne owocowe martwe natury Paula Cézanne'a i porównajcie je z martwymi naturami Paula Gauguina!