Albaydé

Saflığını korumuş hali, keskin çizgileri ve sade paleti Alexandre Cabanel'in Albaydé'sini akademik mükemmelliğin temeline koyar. Aslında, Montpellier doğumlu Cabanel -1845 yılı Prix de Rome kazananı- Gustav Courbet'nin de aralarında bulunduğu sanatçıların köklü meydan okumalarına karşı, Akademi'nin eleştiri ve hiyerarşisini sürdürmeye kararlı son akademisyenlerden biridir. Konu, şairin 'Albaydé'nin bir geyiğinkine benzeyen gözleri'ne duyduğu şehveti anlattığı Victor Hugo'nun Oryantalist şiiri 'Fragments of a Serpent'dan alınmıştır. Sanki Ingres'in baygın nülerine duyduğu minnetle, Cabanel Albaydé'nin uyuşuk görünüşünü görsel bir zevk nesnesi, ayrıca da bir alegori olarak betimlemiştir. Albaydé, konusu gençlikten yetişkinliğe geçişin tehlikeli hali olan üç parçalı tablonun bir parçası olarak hazırlanmıştı. Albaydé gençlik masumiyetinin çarpıklığını temsil etti. Saçı giysisi dağılmış doğulu bir cariye olsa da, bir harem ya da afyon içme mekanı olabilecek, İslami bir salonu ima eden bir yerde şuh bir şekilde tasvir edilmiş oluşu ilginçtir.