Karanfil, Zambak, Zambak, Gül

Sargent'a bu eser için ilk ilham; 1885'de, bir akşam vakti Pangbourne'da Thames boyunca tekneyle gezerken ağaçlarda asılı olan Çin fenerlerini gördüğünde geldi. Karanfil, Zambak, Zambak, Gül tablosunu resmetmeye başladığında, sanatçı Francis David Millet'nin evinde kalıyordu. Resimdeki iki kız için modellik yapan Polly ve kız kardeşi Dorothy, bir başka sanatçı Frederick Barnard'ın kızlarıydı. Bu eserde Sargent; Paris'te arkadaşı Monet'den öğrendiği Empresyonist "en plein air" (açık hava) tekniğine tutunurken, diğer yanda İngiliz Ön-Raffaelo dürtülerine yenik düşmesiyle kozmopolit etkilerini ortaya çıkarıyor. 1885 ve 1886 yıllarında yaz mevsiminin sonlarına doğru eserlerini çoğunlukla dışarıda resmediyor, ışık gecede kaybolmadan önce narin alacakaranlık parıltısını yakalıyordu. Karanfil, Zambak, Zambak, Gül tamamen dış mekanda, bu büyülü alacakaranlık saatinde resmedilmiş ve harika bir şekilde karmaşık bir eser. Yoğun çiçekler ve yapraklarla dolu, sanki bir çeşit Cennet Bahçesi gibi. Fenerleri yakan iki küçük kız çocuğu, masumiyetin bir sureti.