Bu eser, Degas'ın 1886'da Empresyonistlerin sekizinci ve son sergisine hazırlık olarak yarattığı, banyo yapan, yıkanan, kendini kurutan, üzerindeki suları atan, saçlarını tarayan ya da saçları taranan kadınların nü serisinden biridir. Bu eserin o sergide sergilendiği kesin olmamakla birlikte, günümüzde sanatçının en iyi pastellerinden biri olarak görülür.
Ardışık pigment katmanlarını uygulamadaki ustalığı, arka planda mavilerin ön planda olduğu kadar yoğun olduğu alışılmadık renk kullanımı ve sanki samimi bir anda yakalanmış bir kadını beklenmedik bir şekilde kuşbakışı görünümüyle dikkat çekicidir. Degas'ın dediği gibi, "... biri onu bir anahtar deliğinden izliyordu."