Döşeme Kazıyanlar

1875'te resmedilmiş bu yapıt, Caillebotte'un perspektife ve günlük yaşama karşı sürekli ilgisini göstermektedir. Manzarada gözlemci elleri ve dizleri üstünde, burjuva bir apartmanın tahta döşemelerini kazıyan üç işçiye tepeden bakmaktadır - günümüzde apartmanın  Caillebotte'un Paris'in 8. bölgesinde 77, rue de Miromesnil'deki kendi stüdyosu olduğu düşünülmektedir. Arka duvardaki bir pencere içeriye doğal ışık almaktadır. İşçilerin tümü çıplak gövde ve eğik başlarla gösterilmektedir, bu bir sohbet havası uyandırmaktadır. Bu, kentli işçi sınıfına yer veren ilk tablolardan birisidir. Yerdeki ahşap talaşlardan pencere ızgarasındaki demir işi desene ve işçilerin eğik sırt ve ellerine dek resimde bir kıvrım motifi bulunmaktadır. Aynı işin farklı kısımlarıyla meşgul ancak benzer pozlara sahip üç işçiyle birlikte resimdeki tekrar, Caillebotte'un çağdaşı Edgar Degas'nın yapıtlarıyla benzemektedir. Caillebotte'un tabloya verdiği tüm emeğe rağmen tablo, 1875'te Fransa'nın en saygıdeğer sanat sergisi, Salon, tarafından reddedildi. İşlerinin başındaki, yarı çıplak işçi sınıfının tasviri jüri üyelerini şaşırtarak "zevksiz bir konu" olarak addedildi.