Sessizliğin Gözü

Bu eser; sakin, yansıtıcı bir göl ile aynı zamanda hem yeşillik, hem taş kalıntılar hem de doğal kaya oluşumları olabilecek yeşil ve kahverengi şekillerin yer aldığı bir manzara. Sağ ön planda Sfenks-vari bir insan figürü oturuyor; arkaplandaki gökyüzü karanlık, uğursuz bulutlarla dolu. Ernst'ün donuk, şairane ve hatta ürkütücü bir duyarlılık ile göze çarpan bu eserinin doğrudan ya da gerçek değil, provokatif ve davetkar olması; görüntülerin çağrıştırdığı insan ruhunda depolanan semboller, imgeler ve duyguların araştırılmasına teşvik etmesi gerekiyor. Freud'un rüyaların zihne giden sembolük yollar olduğu fikrinden etkilenen Ernst ve diğer Sürrealistler; insanın hayal gücünün ve bilinçaltındaki arzuların bastırılmasının modern hayatın kaosuna bağlı olduğuna inanarak, bilinçdışı ve mantıksız olanı keşfe çıktılar. Bir rüyadan alınmış bir görüntü görevi gören bu eserin ürkütücü ve rahatsız edici görüntüsü aynı zamanda Ernst'ün savaş sırasında yerinden edilme ve yabancılaşma konusundaki kendi deneyimlerine işaret ediyor.