İvan Kramskoy
Bir önceki çarşamba günü Sanat üzerine Düşünceler, estetikçiliğin anlamlarını merak ediyorduk. Gündelik dünya biraz çirkin ve kaotik; nadiren bize sanat içinde aradığımız uyumu sunar. O zaman sanatın, dengeli ve güzel bir dünyaya açılan bir kapı olarak tanımlamak - ruhu önemsizden yıkayabildiği bir yer - ve rastlantısal olayların arasında çok zor olan anlam ile dolu bir yer bulmak oldukça makul bir varsayımdır. Kaçışımız kaçmaya çalıştığımızın doğasını sardığında, huzursuz oluyoruz. Ve belki de bu, Estetik tanımı arasındaki tatsızlığa direnme eğiliminde olmamızın sebebidir - ve çok fazla parçayı “estetik” bulmadığmızdır - çünkü onlar dengesiz, rahatsız edici ya da sadece çirkinlerdir. Fakat bu tavır, hiçbir şeyin ötesinde bir şey değil, bize sunulanın niteliği ile yüzleşmek, saf gözlemden başka bir amaç olmadan, estetik bir tutumun temel özelliği olamaz mı? Çaresizlik içinde oturabilir ve rahatsız edici bir estetik üzerine düşünebilir miyiz? Gelecek hafta cevapları arayacağız!
Artur Deus Dionisio