Kırlangıçlar

Burada insan ve manzara eşsiz bir şekilde kaynaşmıştır. Sanatçının annesi siyahlar içinde ve Madam Manet beyazlar içinde kabarık etekleri ve kaportaları peçe ile bağlanmış halde, kum tepelerinin arkasındaki bir alanda dinlenmekteler. Güneş parlıyor, ama şimdi gökyüzü bulutlu; sanatçının karısı hala açık olan şemsiyeyi kucağına indirmekte ve alçak uçan kırlangıçlar havadaki değişimi müjdeliyor. Bütün bunların hiçbir anekdotal tarafı yoktur, ancak sadece yel değirmenleri, küçük kilise ve köyün çatıları biçiminde uzak ufukta vurgulanan manzara ruh halinin ifadesidir. Manet, dönüşünden hemen sonra Paris'teki resim için anlama yetisine sahip bir alıcısı buldu, bu da 1874 Salonu'nun onu reddetmesini engellemedi. Jüri henüz bu tür bir resmin kabataslak kalitesine alışamadı.