Ne zaman evleneceksin?

Tahiti'de (1892'deki Nafea Faa Ipoipo [Ne Zaman Evleneceksin?] gibi parlak tuvallerle sonuçlanan) ilkelliği aramak için Avrupadakı varlığını alt-üst eden Paul Gauguin'in hayatı ilginç bir soruyu ortaya koyuyor: bugünün değeri ile gelecekteki değer meselesi.

Hepimiz eylemlerimizin anlamsız olmadığını, sorumlu olduğumuz bir plan olduğunu ve eylemlerimizin bu plana değinmek için değerli olduğunu varsayıyoruz. Olduğunuz rasyonel ve gerekçeli kişiliğe dayanarak, zevklerinizle veya hedeflerinizle ilgisi olmayan anlamsız şeyleri yapacağınızı muhtemelen görmeyeceğim! Biz insanlar önce harekete geçiyoruz ve sonra da eylemlerimizi bazı hedeflere uydurmaya çalışarak haklı gösteriyoruz (“Neden ona karşı çok kaba davrandım? Ah evet, aslında o bir züppe ve ben doğru davrandım.” ) veya, eğer gerçekten rasyonelsek, sadece - daha iyi veya daha kötüsü için - “plana” göre hareket ediyoruz (“Tamam. Başkan olmayacağım, bu yüzden sadece kurabiye alacağım çünkü kurabiye seviyorum ... “). Amaç, plan veya gaye gerçekleştirildikten sonra menfaatımız için zamanımızı, çabalarımızı ve fedakarlığımızı haklı çıkarıyoruz. Genellikle şimdiki değeri gelecekteki değere tabi kılarız, ancak bu her zaman bir şeyi değerlendirmekle ilgilidir.

Öyleyse, geleceğe değer yerine şimdiki zamana ayrıcalık verecek şekilde hareket edersek ne olur? Değerli olmayan bir değerin amacını sadece yerine getirme riskini taşıyor muyuz? Gelecekteki herhangi bir değer, önündeki eylemleri anlamsız kılıyor mu? Yoksa yol - patika - kendisi bir değer olarak sayılır mı? Bu soruyla çok ama çok mücadele ediyordum: Dereceye sahip olduğumda hukukla ilgili çalışma yapacaığmdan emin değilsem bir hukuk diplomasına devam etmenin değeri nedir? Gauguin'in eseri, hayatı ve ölümünden sonra sanatının piyasadaki servetleri benzer bir soruya işaret ediyor: “Gauguin ikilemi” diyeceğim bir şey.

Bu tablonun Gauguin için değerini ve şu gerçekleri öğrenin: Bu tablo 2015 yılında şimdiye kadarki en yüksek fiyatlardan birine satıldı (300 milyon dolar); ressam, tablosunun bu yüksek fiyatta satıldığı zaman ölmüştü ve ömrü boyunca 1500 frank'a konsinye olarak satamıyordu; tablo ilkelliği bulmak için seyahat ettiği, ancak Fransız ve Avrupa kültüründen etkilediğini bulduğu Tahiti'de boyandı (biyografisti Belinda Thomson onun “hayal kırıklığına uğramış” olduğunu gözlemliyor); güzel bir tablo; iflasın ardından ve başarılı bir iş adamı olduktan sonra tam zamanlı olarak resim yapmaya karar verdi; o kesinlikle devrimci eser için tanınıyordu, ancak ölümünden sonra…

Sanırım ikilemle ilgili fikrimi görebiliyorsunuz. İyi bir danışmansanız, bizimle paylaşın, yorum yapın veya bize e-posta gönderin.

Artur Deus Dionisio