Parmigianino
Bu tablo için olan ilham, Italyan Manerist ressam Parmigianino(Francesco Mazzola)'nun 1530'da Venedik'te Grimani koleksiyonunda görmüş olabileceği bir heykele dayandırılabilir. Tablo, Eros'u (Amor ya da Cupid olarak da bilinir) heykelvari bir pozda resmetmiştir. Tablonun teması, Eros(aşk), Himeros(cinsel arzu) ve Pothos(özlem)'un oluşturduğu erotik üçlünün antik kavramından türemiştir. Rönesans döneminde, bu roller ilahi ve dünyevi aşk olarak tekrar tanımlanmıştır. Parmigianino, bu iki aşkın arasında seçim yapmanın zorluğuna dikkat çeker.
Bu tablo, Parmigianino'nun arkadaşı ve patronu olan Parma'lı Francesco Baiardo'nun envanterinde ortaya çıkar. Rönesans son dönem sanat biyografi yazarı Giorgio Vasari, Baiardo'nun Cupido che fabbrica di sua mano un arco'nın yetkilisi olduğunu yazar. Tablo Marcantonio Cavalca'ya miras bırakıldı ve sonrasında bu çalışmayı İspanyaya getiren, İspaya Kralı II.Philip'ın Dışişleri Bakanı Antonio Pérez'e verişmiştir. 1579'da Perez şan ve şöhretini kaybetti ve tabloyu Büyük Roma İmpatatoru II.Rudolf'un elçisine satmaya zorlandı. Ancaki bu satış, Correggio'nun Jupiter and Io and Ganymede Abducted by the Eagle eseriyle beraber elde edilip 1603'te Prag'a getirilmesinden sonra İspanya Kraliyeti tarafından engellendi. 1631 yılında Vşyana'nın Schatzkammer'ına transfer edildi.