Michelangelo
Rondadini Pietà adlı eser Michelangelo’nun 1550’li yıllardan son günlerini geçirdiği 1564 yılına kadar üzerinde çalıştığı mermer bir heykeldir. Heykele günümüzde Milan’daki Sforza Kalesi’nin içinde bulunan Rondadini Pietà Müzesi ev sahipliği yapar. Michelangelo’nun son heykeli Meryem Ana’nın Hz. İsa’nın yasını tutmasını yeniden ele almıştır, sanatçı bu konuyu ilk olarak 1499 yılında yaptığı Pietà adlı eserinde irdelemiştir. Hz. İsa’nın çarmıha gerilmesini anlatan son çizimleri ve kendi mezarı için yaptığı Hz. İsa’nın çarmıhtan indirilişini tasvir eden heykeli gibi bu eser de Michelangelo’nun maneviyatıyla birlikte kendi faniliğinin gittikçe farkına vardığı bir dönemde ortaya konmuştur.
Michelangelo, Rondanini Pietà’ya Hz. İsa’nın çarmıha gerilişini anlatan heykelden daha önce başlamıştır ancak ölmek üzere olduğu dönemde sanatçı, ilk başta tasarladığı şekilde heykelde sadece Hz. İsa’nın kesilen sağ kolu ayakta kalana kadar mermer sütunu kesmiştir. Hayaleti andıran ve evsize benzeyen Meryem Ana ve Hz. İsa tasviri heykeltıraşın önceki stilini temsil eden ideal, mükemmel şekillerden oldukça uzaktır ve bu heykelin Rönesans’tan daha çok Gotik heykelciliğin azaltılmış, kesilmiş şekillerine daha çok benzediği ifade edilmiştir. Aynı zamanda bu eserin tamamlanmış bir eser olarak değil de bakan kişinin heykelin etrafında farklı açılarda hareket ettikçe görebileceği hâlâ devam eden bir süreç içerisinde olan bir eser olarak değerlendirilmesi gerektiği savunulmuştur.
Heykele bazı arka açılardan bakıldığında Meryem Ana’nın Hz. İsa’yı beşikte kucaklamasının aksine sanki Hz. İsa, sırtıyla Meryem Ana’yı tutuyormuş gibi görünür. Michelangelo’nun Hz. İsa’nın ruhunun Meryem Ana’yı kaybından dolayı teselli etmiş olabileceğini göstermek için heykeli bu şekilde yonttuğu söylenir.