Dans

Franz von Stuck, karanlık ve sembolik resimleri ile ünlüdür. Günahın kişileştirildiği, vahşi kadınların ve öldüren cazibelerin resmedildiği sahneleri sever. Ancak bu tablosu biraz farklıdır. 

Gökyüzü resmin üçte ikisini kaplamaktadır. Dans eden erkek ve kadınlardan oluşan altı kişi görürüz. Resmin sıradan havasının ve (mavi, yeşil ve kırmızı tonlarının hakim olduğu birbirini tamamlayan renklerden oluşan) akışkan şekillerin; Nietzsche'nin; 20. yüzyılın başında Franz von Stuck ve başka bir çok sanatçının onca meşgul olduğu Dionysos ve Apollon zıtlığı fikrine gönderme yaptığı söylenebilir. Apollon (başka bir çok şeyle birlikte) heykel, mimari, düşünce ve düzenin sembolüyken; Dionysos müziği, esrikliği ve cinsel taşkınlığı simgeler. Nietzsche'ye göre bu çatışma tüm sanatsal yaratının kaynağıdır. Bu bağlamda Dans, sanat teorisine dair meseleler kadar, aşırılık ve kontrole dair bir soruşturma olarak da okunabilir.

Elbette bu, yaşam sevincini gösteren sıradan bir dans sahnesi de olabilir. Ancak bildiğimiz kadarıyla von Stuck mutluluk konusuyla pek ilgilenmiyordu.