Ölüdoğa ve Çiçekler

19. Yüzyılın Fransa’sından en önemli çiçek ressamı ve tasarımcı Antoine Berjon (1754–1843); yağlı boya, pastel, suluboya ve mürekkep dahil çeşitli boya türleriyle çalıştı.

Berjon Lyon’da bir yerleşim yeri olan St Pierre de Vaise’te bir kasapın oğlu olarak doğdu. İlk olarak yerel bir heykeltıraş olan Antoine-Michel Perrache’ın yanında çizim öğrenimi gördü. Biyograf J. Gaubin’a göre, çıraklık dönemi tıp veya din eğitimi alırkenki tatillerine denk gelmiş, çiçekleri resmetmeyi o günlerde öğrenmiş olabilir. Fransız Devrimi’ndeki büyük çöküşüne kadar oldukça önemli olan Lyon’daki ipek endüstrisinde tekstil tasarımcısı olarak çalışmaya gitti.

Berjon’nun 1780’lerden olan eserleri eleştirmenler tarafınsan dikkate alınmadı. 1791’de Paris Salonu “Şeftalinin ve Üzümün Ölüdoğası” dahil dört eserini kabul etti. 1790’ların ilk yıllarında Paris’i sıkça ziyaret etti ve 1794’te buraya taşındı. Paris’te geçirdiği 17 senede minyatür ressamı Jean-Baptiste-Jean Augustin ve portre ressamı Claude-Jean-Baptiste Hoin ile arkadaş oldu, Salon’da da en az beş kere sergilendi.

1810’da Lyon’a dönene kadar şöhreti arttı ve Lyon’daki ipek endüstrisini canlandırmak için Napoleon’un kararıyla yeni kurulan École des Beaux-Arts (Güzel Sanatlar Okulu)’ta çiçek tasarımı profesörü oldu. 13 yıl görev yaptıktan sonra 1823’te işten çıkarıldı ve yerine yetenekli öğrencisi Augustin Thierrat getirildi. Muhtemelen Berjon’nun mizacı, okul yönetimiyle zıtlaşmasına sebep oldu. İnatçılığıyla biliniyordu ve dönemdaşlarından bazıları onu egoist olarak nitelendiriyordu ki bu karakteri hayatı boyunca devam etti. Lyon’da kendi stüdyosunu kurdu, burada hayatının son 20 yılı boyunca özel dersler verdi ve kendi sanatına devam etti. 89’da Lyon’da öldü.

Berjon’nun önemli eserlerinden biri bu garip ve kendine has olan ölüdoğa. Bu resmi École des Beaux-Arts’ta profesörken bitirdi. Eserde tomurcukların detaylı olarak tasviri iki yüzyıl önceki Flemenk ressamları hatırlatıyor ancak, çiçeklere eşlik eden eşyalar eseri sıradan bir ölüdoğa olmaktan çıkarıyor. Köpekbalığı (goblin köpekbalığı?) kafatası ve deniz kabukları ilk başta resme uyumsuz geliyorlar ancak Berjon’nun stilini Aydınlanma Çağı’na adapte ettiğini gösteriyorlar. Özne olarak seçilen maddeleri zıtlaştırmak;  bu döneme ait, doğayı yeni anlayış biçimi.  Tomurcukların tazeliği ve narinliği taşlaşmanın yaşlanması ve devamlılığıyla tezatlık oluşturuyor.

- Clinton