Nilüferler

Hayatının son otuz yılı boyunca, Claude Monet Paris'den kırk mil uzakta olan esas artistik teması ve dünyadan,meditasyon, düş ve barışın sakın dünyasının içine son inzivası Giverny'de su bahçesini yaptı . Sıkı sıkıya kordine olmuş renklerle, kanvas üzerine cesur, süslü fırça darbeleri resmin yüzeyi üzerinde titrek hareketlerin karmaşık dizisini kurmuş. Görsel beklentiler yeri ve çimleri alta yerine üste yerşeltirerek Monet dünyayı alt üst ettiği için karıştırılmış. Su, nilüferler ve yansımaların arasındaki farkları bulanıklaştırmış. Doğayı yapmak durmaksızın parlayan hareketin içinde hayali, istikrarsız, dipsiz ya da yerçekimsiz askıya alınmış gibi bir şey gözükür—kaçak ışığı zaptetmenin önceki empresyonist sitilinin bir doğal gelişimi . Monet 1909'da bir ktitik belirtirken "Su bahçesi görüntüsü sizde sonsuzluk fikrini çağırıştırıyor; orada küçük bir evrendeymiş gibi deneyim yaşıyorsunuz... gözlerinizden önce her an kendisini dönüştüren kainatın istikrarsızlığı."

1914 yazı boyunca, Monet sonunda hayatının kalan yirmi yılını harcadığı dev dekoratif projenin konusu olan su bahçesini yapma hayalini fark etti. Efsanevi konseptini günün farklı zamanları boyunca göletin üzerinde çeşitli ışık durumlarının etkilerini dönüştüren dev kanvaslar üzerine çalıştı. Fransız halkına bir armağan gibi resmedilmiş olan bu büyük dekorasyonlar Paris Orangerie des Tuileries 'de iki büyük oval odada bulunuyor. Düzensel özellikler ve Toledo resimlerinin alışılmadık boyutları Sabah diye isimlendirilmiş üç parçalı tablonun sağ kısmı için yeni yarı genişlikte kanvas olarak tasarlandığını iddia ediyor fakat sonra artist tarafından reddedildi. Öldüğünde Monet'in stüdyosunda bitirilmemiş olarak kaldı.