Pieter Bruegel (baba)
Bu resim, kayıtlara göre özellikle sert geçtiği bilinen 1564/65 kışını anlatır. 16. yüzyılda yaygın olan insan varoluşunun alegorik bir yorumuna bağlı olarak bu sahne muhtemelen göründüğünden daha derin bir anlam taşımaktadır. Bu kavrayışa göre, dindar insan bir seyyahtır ve kurtuluşa erebilmek için ömrünü, ekilmiş tehlikeler ve baştan çıkarıcı şeylerden uzak durarak geçirmelidir. Bu nedenle, kuş tuzakları, tablonun sağ alt köşesinde görüleceği gibi, umursamaz ruhlar için şeytanın yemleri olarak sembolize edilmiştir.(kuş geleneksel olarak “ruh” u simgeler) Benzer şekilde, sanatçılar varoluşun belirsiz (kaygan) doğasını ifade etmek için sık sık paten sahnelerini kullandılar. Patenciler ve kuşlar, burada onların karşı karşıya oldukları tehlikelere karşı savunmasızlıkları ve buna ilişkin kayıtsızlıkları ile karşımıza çıkarlar. Hassas ve sentetik dünya vizyonuyla, sanatçı bu temayı ustaca becerisiyle yenilemeyi başarmıştır.
Pieter Bruegel’in diğer bir harika başyapıtı için bu makaleye de bir göz atın: "Pieter Bruegel The Elder, The Hunters In The Snow In Movies".