Öğle Yemeği (Le déjeuner)

Bugün pazar,  bu yüzden Städel Müzesi koleksiyonundan başka bir şaheseri incelemenin zamanı. Eserlerinin daha fazlasını Arşivde incelemenizi öneririz. Keyfini çıkarın! :)

Otobiyografik bir resim. Sürekli olarak mali sıkıntılardan muzdarip bir sanatçı olan Claude Monet’in şansı 1868 yazında yaver gitmiş ve patronlarından birinden az bir maaş almıştı. İlk kez, ailesine uygun bir ev sunabiliyordu. Monet kendisini tasvirden hariç tutsa da, burada onun için poz veren ailesiydi. Masada bekleniyordu, ancak o an için o, mutlu seyirci rolünün keyfini çıkarıyordu. Sahne kaygısız ve rahat. Orta sınıf hayat standartları için duyulan özlemi neredeyse tespit edebiliriz – bir hizmetçi bile var resimde. Ancak bir sanatçı olarak Monet, alışagelmiş adetlere uymadı. Genellikle, bunun gibi özel bir ortam, küçük bir resim tablosunda temsil edilirdi. Monet, tarihsel olaylar için ayrılmış büyük ölçek tablolar gibi boyadı resmini. Kompozisyon aynı şekilde geleneğe aykırıdır. Örneğin, ressam masanın üzerindeki yiyecekler gibi küçük önem taşıyan konuları vurguladı; aslında, tüm bir yaşamı bütünleştirdi. Duygusal odaklanmayı –küçük çocuğu- vurguladı ve en parlak ışığı ona ve annesine verdi; ancak aynı zamanda çocuğu sahnenin uzak köşesine itti. Dahası, tuvalin sağ kenarı sert bir şekilde masanın ve sandalyenin üzerinden kesiyor. Muhafazakar Paris Salon’un jürisi tabloyu reddetti. İzlenimciler tarafından bağımsız olarak düzenlenen ilk sergiye, 1874’e kadar kamuoyuna açılmayacaktı.