Apollo ve Dafne

1598’te bugün heykeltraş, mimar ve Barok tarzı heykelin yaratıcılarından biri olan Gian Lorenzo Bernini doğdu.

Bernini kendinden önce klasik tarzda yapılmış birçok harika heykel gibi mermere, güçlü tanrıları ve şehit azizleri oydu. Ancak o, her şeye gücü yeten özneleri, özel bir insanın bakış açısıyla, formla ve ifadeyle, tutkulu duygularla ve cinsel dürtülerle, devrimselleşen üç boyutlu sanatla ve bedenin temsiliyle etkili bir şekilde bahşetti. Apollo ve Dafne (1622-1625) yaygın olarak Bernini’nin ustalık eseri olarak kabul edilir ve Ovid’in Metamorfoz’unda (Başkalaşım) mitolojik Roma masalının doruk noktasını canlandırdığı tarif edilir. Eser Apollo’nun Dafne’yi aşkla takip etmesi ve Dafne’nin onu itmesini gösterir. Babasına (Nehir Tanrısı Peneus) yardım için seslendiğinde, babası onu sihirli bir şekilde bir ağaca çevirerek durumu çözdü. Bernini’nin sahnesinde (Cupid’in okunun sebep olduğu) Apollo’nun takibinin aciliyeti ve tutkusu, Dafne’ye ulaşmaktaki arzusu gibi gergin gövdesini saran rüzgarlı bir elbise ile anlatılır. Onun açısından Dafne’nin masumiyeti neredeyse çıplak vücudunda rehin gibiydi; gergin, uzanmış kollarındaki ve açık ağzındaki korkusu; ve saçlarının dallara, ayak  parmaklarının da köklerine dönüşümü.

Heykel Katolik Kilise’sinde bazılarını utandırdı, fakat diğerlerine göre (bu işi yapan Kardinal Scipione Borghese dahil olmak üzere) bu gördükleri en yetenekli ve gerçekçi vücut tasviriydi.

Buradan bizim hayata gelen 5 canlı heykel listemizi görebilirsiniz!