Leyla ve Kays 7. yüzyılda Kuzey Arabistan'da yaşamıştır. Onların tamamına ermemiş acıklı aşk hikayesi Arap, Fars, Türk, Azeri ve Hint kültürleri için büyük bir sanatsal ilham kaynağı olmuştur. Tabloların yanı sıra, bu konuyu işleyen şiirler, şarkılar, oyunlar ve en yeni olarak Bollywood filmleri vardır.
Kays, Leyla'ya çok aşık ve ona olan aşkını dile getirmekten çekinmeyen genç bir şairdi. Leyla'nın da onu sevmesine rağmen, Leyla'nın ailesi Kays'ın aklen dengesiz olduğunu düşünüyor ve Leyla'ya olan bu cüretkâr duygularını oldukça uygunsuz buluyordu. Kays Leyla'yı istemeye gittiğinde, ailesi Kays'ın bu teklifini reddetti ve Leyla'yı başka bir adamla evlendirdiler. Sevdiği kadınla birlikte olmasına izin verilmeyen Kays,hayattan umudunu kesmiş bir biçimde oradan oraya amaçsızca dolanmaya başladı. Günlerini şiir yazarak ve Leyla'yı anarak geçiriyordu. Bu hali onun "Mecnun" (sevgisinden deliye dönmüş) diye anılmasına neden oldu.
Bazı hint folklörlerine göre, bahtı kara çift en sonunda dayanamayarak beraber kaçmışlar ve çölde Leyla'nın ailesi tarafından kovalanırken hayatlarını kaybetmişlerdir. Ölümlerinden önce, Hindistan-Pakistan sınırında küçük bir köy olan Binjaur'da bir sığınak bulmuşlardır. Henüz kesin bir bilgi bulunmamasına rağmen, yerliler Leyla ve Mecnun'un orada gömülü olduğunu iddia etmekte ve mezarlarını aşkın sembolü olarak görüp ona saygı göstermektedirler. Mezarlarına her yıl birçok turist akın etmektedir.
Bugünün sanat çalışması Kishangarh Okulu'nun saygıdeğer mahkeme ressamı Nihal Chand tarafından boyanan bir minyatürdür. Resim Leyla'nın, ormanda bir deri bir kemik kalan Mecnun’a yemek götürmesini ve onu yemesi için ısrar etmesini göstermektedir.
-Maya Tola
Dipnot: Sanatta ölümsüzleşmiş bir başka aşk hikayesini buradan okuyabilirsiniz.