Claude Monet
Saint–Lazare İstasyonu, 1877'de Paris'in en büyük ve en işlek tren istasyonuydu. Monet, Londra'dan Fransa'ya dönüşünün ardından 1871 ile 1878 yılları arasında Paris'in yakınındaki Seine, Argenteuil'de yaşadı. Ocak 1877'de St-Lazare İstasyonu yakınında ufak bir daire ve stüdyo kiraladı ve aynı yıl Nisan'da açılan üçüncü İzlenimci sergide, tren istasyonun yedi resmini sergiledi.
Bu tablo istasyonun içini gösteren kurtarılmış dört tablodan birisidir. Trenler ve raylar daha önce ilk izlenimci çalışmalarda (ve Turner'ın 'Yağmur, Sis ve Hız adlı eserinde) tasvir edilmiş; fakat genellikle estetiksel açıdan güzel olan konular arasında görülmemiştir.
Monet'in St-Lazare İstasyonu'na müstesna bakışı, lokomotiflerin dumanının gökteki bulutlarla aynı etkiyi yarattığı, iç mekanları andıran bir nitelik taşımaktadır. Hızlı fırça darbeleri, sağda ışıldayan lokomotifleri ve platformdaki yolcuların kalabalığını göstermektedir.
NOT: Buradan Édouard Manet'in boyadığı başka bir Saint-Lazare İstasyonu manzarasına bakabilirsiniz <3