Cecilia Beaux
Koyu bir arka plan ve simsiyah kürkten bakan iki parıltılı göz, Kara Kedi Takdir Günü onuruna seçilen “Sita ve Sarita”da izleyiciyi cezbediyor. Amerikalı sanatçı Cecilia Beaux tarafından yapılmış, omzuna tünemiş küçük bir siyah kediyi yavaşça okşarken rüyalara dalmış gibi uzaklara bakan kuzeni Sarah'ın bir portresi. Kedinin Sarah'ın kucağına kıvrılmasından ziyade, onun göz hizasında, kedinin siyah kürkü Sarah'ın saçlarıyla birbirine karışıyor ve Sarah'nın açık teniyle keskin bir tezat oluşturuyor. Altın gözleri izleyiciye sabitlenmiş olan kedi neredeyse sahnenin tamamına hakimdir.
Bu kompozisyon Beaux'un çağdaşlarının (aynı çağda yaşamış kişiler) etkilerini göstermektedir. Sarah’ın beyaz elbisesinin kıvrımları ile soluk mavi gölgeler, griler ve kahverengilerin kaynaşması, sınırlı renk paletinin James McNeill Whistler'dan etkiler taşırken, empresyonist sanatçı Mary Cassatt'ın (Beaux'un Paris'te çalışırken tanıştığı) eserlerini andırıyor.
Beaux “Sita ve Sarita” nın birbiriyle aynı iki versiyonunu yaptı. İlkini 1893'te yaptı ve Fransa'daki bir müzeye bağışladı. Şimdi Paris'teki Musée d’Orsay'da bulunuyor. Yaklaşık otuz yıl sonra, resim ile ayrılmadan önce, bugünkü halini kendisi için yarattı. Şimdi Washington DC'deki Ulusal Sanat Galerisi'nde bulunuyor.
Peki, bu büyüleyici sahnedekiler kim? Beaux, başlığında İspanyolca'daki sevgi kısaltmalarını kullandı. Sita, “küçük olan” anlamına gelir ve kediyi ifade eder; Sarita ise Sarah için bir takma isimdir. Burada kedinin daha ön planda olduğunu unutmayın.
- Martina Koegan
Not: Sanat tarihinde yer almış kedileri bizim kadar sever misiniz? İşte sizin için bazı sanat eserleri: sanattaki kedileri ve kedi ustası Tsuguharu Foujita.