Paul Cézanne

Paul Cézanne, yapıtları 19. yüzyılın sanatsal uğraş anlayışından 20. yüzyıldaki yeni ve tamamen farklı sanat dünyasına geçişin temellerini oluşturmuş Fransız sanatçı ve ard-izlenimci bir ressamdı. Cézanne'ın sık sık yinelenen, araştırıcı/keşfedici fırça darbeleri son derece ona özgü olup açıkça ayırt edilebilirdir. Git gide karmaşık alanlar oluşturan renk düzlemleri ile küçük fırça darbeleri kullandı. Resimler, Cézanne'ın konularını yoğun bir şekilde inceleyişini iletir. Cézanne'ın geç dönem 19. yüzyıl izlenimciliği ile erken dönem 20. yüzyılın yeni sanatsal sorgulama biçimi kübizm arasındaki köprüyü oluşturduğu söylenir. Hem Matisse hem Picasso'nun Cézanne için "hepimizin babası" dediği söylenmektedir. Cézanne'ın yapıtları Paris'teki resmî Salon tarafından pek çok kez geri çevrildi ve izlenimcilerle sergilendiğinde sanat eleştirmenlerince alay edildi. Yine de Cézanne, hayattayken, onu Aix'deki stüdyosunda ziyaret eden daha genç sanatçılar tarafından usta kabul edildi. Cézanne 1906'da hayatını kaybettikten sonra resimleri Paris'te Eylül 1907'de, büyük bir müze benzeri retrospektifte sergilendi. Salon d'Automne'daki 1907 Cézanne retrospektifi, avangardın Paris'te izlediği yolu derinden etkiledi, 19. yüzyılın en etkili sanatçılarından biri olduğuna dair konumu ile kübizmin gelişini/ortaya çıkışını destekledi/teyit etti. Cézanne'dan esinlenen iki genç sanatçı şöyle yazdı: "Cézanne tarihin akışını değiştirenler arasında en iyilerdendir...Bir nesnenin renklendirilmesini değiştirmenin onun yapısını değiştirdiğini ondan öğrendik. Yapıtları resmin bir nesneyi çizgiler ve renklerle taklit etme sanatı olmadığını -ya da artık olmadığını- aksine doğamıza plastik [katı] bir biçim verme sanatı olduğunu şüphesiz kanıtlar." (Albert Gleizes ve Jean Metzinger, Du "Cubisme", 1912)

Cézanne'ın geometrik basitleştirmeye ve görsel olguya dair araştırmaları Picasso, Braque, Metzinger, Gleizes, Gris ve diğerlerine aynı nesnenin daha da karmaşık çeşitli görünümleriyle ve sonuçta biçimin kırılmasıyla deneyler yapması için ilham verdi. Cézanne böylece 20. yüzyılın sanatsal sorgulamasının en devrimsel alanlarından birini, modern sanatın gelişimini kökten etkileyecek olanı tetikledi. Picasso Cézanne'dan "hepimizin babası" şeklinde bahsetti ve onun "benim yegâne ustam!" olduğunu iddia etti. Diğer sanatçılar, örneğin Edgar Degas, Pierre-Auguste Renoir, Paul Gauguin, Kazimir Maleviç, Georges Rouault, Paul Klee ve Henri Matisse, Cézanne'ın dehasını kabul etti.