Δαίμονας κάθεται σε έναν κήπο

Το αντικείμενο αυτού του πίνακα είναι ο ήρωας του ομώνυμου ρομαντικού ποιήματος του Μιχαήλ Λέρμοντοφ. Αυτό το έργο, γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του 1830 λέει την ιστορία ενός Μπαϊρονικού δαίμονα καταδικασμένου να αγαπήσει μια Γεωργιανή πριγκίπισσα, που πεθαίνει σαν αποτέλεσμα του φιλιού του. Σώζεται από αγγέλους, ενώ αυτός καταδικάζεται να περάσει την αιωνιότητα μόνος. Αυτή η θερμή ιστορία ταιριάζει τέλεια με την Ρομαντική ιδιοσυγκρασία, αλλά θα ήταν ανάθεμα για τους ρεαλιστές συγγραφείς και ζωγράφους. Ο Βρούμπελ περιέγραψε τον δαίμονα ως "Ενα πνεύμα που ενώνει στον εαυτό του τα αρσενικά και τα θηλυκά εξωτερικά χαρακτηριστικά, ένα πνεύμα το οποίο δεν είναι τόσο κακό όσο υποφέρει και είναι πληγωμένο, αλλά ωστόσο ένα δυνατό και ευγενές πλάσμα." Σημειώνουμε την σαν από άλλον κόσμο έκφραση στα μάτια του δαίμονα (αντίθετα από την έκφραση στο πορτρέτο του Τουργκένιεφ του Περόφ, για παράδειγμα), συμβολικό της ύπαρξης ενός κόσμου πέρα από αυτό της καθημερινής ζωής. Σημειώνουμε επίσης το φόντο, που είναι γεμάτο με συμβολικές εικόνες όπως το ηλιοβασίλεμα, η φωτιά (η οποία αντιπροσωπεύει το τέλος του κόσμου),  καθώς και τα επιθετικά μη ρεαλιστικά λουλούδια.