Όταν ο Γουόρχολ εξέθεσε για πρώτη φορά αυτές τις κονσέρβες σούπας Κάμπελ το 1962, πωλούνταν συγχρόνως σε ράφια διαδρόμων παντοπωλείων. Εκείνη την εποχή, η εταιρεία Κάμπελ πουλούσε 32 ποικιλίες σούπας και κάθε καμβάς αντιστοιχεί σε διαφορετική γεύση. Ο Γουόρχολ δεν υπέδειξε πώς έπρεπε να εγκατασταθούν οι καμβάδες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κίνημα της τέχνης του αφηρημένου εξπρεσιονισμού ήταν κυρίαρχο κατά τη μεταπολεμική περίοδο και δεν βασιζόταν μόνο στις αξίες και την αισθητική των «καλών τεχνών», αλλά και σε μια μυστικιστική κλίση. Αυτή η αμφισβήτηση με τις κονσέρβες οδήγησε σε μεγάλη συζήτηση σχετικά με τα πλεονεκτήματα και την ηθική ενός τέτοιου έργου. Τα κίνητρα του Γουόρχολ ως καλλιτέχνη αμφισβητήθηκαν και συνεχίζουν να είναι επίκαιρα μέχρι σήμερα. Η μεγάλη δημόσια αναστάτωση βοήθησε να μετατραπεί ο Γουόρχολ από καταξιωμένος εμπορικός εικονογράφος της δεκαετίας του 1950 σε αξιόλογο καλλιτέχνη και τον βοήθησε να ξεχωρίσει από άλλους ανερχόμενους καλλιτέχνες της ποπ αρτ. Αν και η εμπορική ζήτηση για τους πίνακές του δεν ήταν άμεση, η συσχέτιση του Γουόρχολ με το θέμα οδήγησε στο να γίνει το όνομά του συνώνυμο με τους πίνακες που απεικονίζουν κονσέρβες σούπας Κάμπελ.
Κονσέρβες σούπας Κάμπελ
Συνθετικό πολυμερές χρώμα σε τριάντα δύο καμβάδες • 50,8 x 40,6 εκ.
-
Άντι Γουόρχολ