Το μάτι της σιωπής

Ο πίνακας είναι μια άποψη του πώς μοιάζει να είναι μια ήρεμη λίμνη με αντανακλάσεις, περιτριγυρισμένη από πράσινα και καφέ σχήματα, που παραπέμπουν ταυτόχρονα σε φυλλώματα, σπασμένες πέτρες και φυσικούς βραχώδεις σχηματισμούς. Μπροστά, στη δεξιά πλευρά, κάθεται μια ανθρώπινη μορφή, που ομοιάζει στη σφίγγα. Ο ουρανός στο πίσω μέρος είναι γεμάτος με σκοτεινά, απειλητικά σύννεφα. Με χαρακτηριστική την ψυχρή, ποιητική, ακόμη και απόκοσμη ευαισθησία του, ο πίνακας του Ερνστ προοριζόταν να είναι όχι ευθύς και κυριολεκτικός αλλά προκλητικός και υπαινικτικός, υποκινώντας την έρευνα των συμβόλων, των εικόνων και των συναισθημάτων, που μένουν κρυμμένα στην ανθρώπινη ψυχή και ανακινούνται από τις εικόνες. Επηρεασμένος από τη φροϋδική έννοια των ονείρων ως συμβολικά μονοπάτια, που οδηγούν στο μυαλό, ο Ερνστ και οι φίλοι του οι Σουρεαλιστές εξερεύνησαν το ασυνείδητο και το παράλογο, πιστεύοντας ότι η καταπίεση της ανθρώπινης φαντασίας και των υποσυνείδητων επιθυμιών συνδέονται με το χάος της σύγχρονης ζωής. Λειτουργώντας ως στατική εικόνα από μια σκηνή ονείρου, το άβολο θέμα του πίνακα, που σε στοιχειώνει, υπονοεί επίσης τις εμπειρίες της διαταραχής και της αποξένωσης του ίδιου του Ερνστ, τις οποίες βίωσε κατά τη διάρκεια του πολέμου.