Συμφωνία στα λευκά, Νο. 1: Το λευκό κορίτσι

Το μοντέλο στο Λευκό κορίτσι (1862) είναι η Τζοάνα Χέφερναν, η ερωμένη του καλλιτέχνη. Η σχέση τους έχει αναφερθεί ως «γάμος χωρίς όφελος κληρικών». Η Χέφερναν υποτίθεται ότι είχε ισχυρή επιρροή στον Γουίστλερ. Ο κουνιάδος του Φράνσις Σέιμουρ Χέιντεν αρνήθηκε μια πρόσκληση για δείπνο τον χειμώνα του 1863–64 λόγω της κυρίαρχης παρουσίας της στο σπίτι. Το Λευκό κορίτσι δείχνει ξεκάθαρα την επιρροή της Προ-Ραφαηλικής Αδελφότητας, με την οποία ο Γουίστλερ είχε έρθει πρόσφατα σε επαφή. Ο πίνακας έχει ερμηνευτεί από μεταγενέστερους κριτικούς τέχνης τόσο ως αλληγορία της αθωότητας και της απώλειας της, όσο και ως θρησκευτική νύξη για την Παναγία.

Πριν από το Λευκό κορίτσι, ο Γουίστλερ είχε ήδη χρησιμοποιήσει την Χέφερναν ως μοντέλο για έναν άλλο πίνακα. Το Γουάπινγκ, που πήρε το όνομά του από το Γουάπινγκ στο Λονδίνο όπου ζούσε ο Γουίστλερ, ξεκίνησε το 1860 αλλά ολοκληρώθηκε το 1864. Δείχνει μια γυναίκα και δύο άνδρες σε ένα μπαλκόνι με θέα στον ποταμό. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Γουίστλερ, η γυναίκα – που απεικονίζεται από την Χέφερναν – ήταν μία ιερόδουλη.