Νεαρή Γυναίκα με Ίβιδα

Αυτό το συγκλονιστικό έργο έγινε γνωστό στην αναδρομική έκθεση του Εντγκάρ Ντεγκά που πραγματοποιήθηκε το 1988-89 στο Μουσείο, όπου οι επισκέπτες εξεπλάγησαν από το ότι δεν ήταν οικείο. Η φήμη των σκηνών μπαλέτου, λουόμενων, και έφιππων του Ντεγκά επισκίασε την πρώιμη καριέρα του, όταν δεν ήθελε τίποτα περισσότερο από το να γίνει ιστορικός ζωγράφος σαν τους δύο θεούς του, τον Ενγκρ και τον Ντελακρουά. Καθοδηγούμενος από το παράδειγμα του Πιέρ Πουβί ντε Σαβάν και του κοντινού του φίλου Γκυστάβ Μορώ, ο νεαρός Ντεγκά αναζήτησε να επινοήσει σκηνές που μετέφεραν μια αίσθηση από μακρινούς χρόνους και τόπους. Ο Μορώ μπορεί να πρότεινε αυτό το θέμα στον Ντεγκά· ένα πρώιμης περιόδου σημειωματάριο φέρει τον τίτλο Νεαρή Αιγύπτια που Ταΐζει Ίβιδες. Πιθανότατα ξεκίνησε στη Ρώμη κατά τον χειμώνα και την άνοιξη του 1857-58, ο καμβάς μεταφέρθηκε πίσω στο Παρίσι, όπου ο Ντεγκά πιστεύεται ότι πρόσθεσε το ανατολίτικο αστικό τοπίο. Βάσισε την πόζα της φιγούρας στον πίνακα Όνειρο του Ιπολίτ Φλάντρν, ο οποίος κι αυτός προέρχεται από την φιγούρα της Στρατονίκης στο διάσημο έργο Αντιόχιος και Στρατονίκη (Μουσείο Κοντέ, Σαντιγί) του Ενγκρ. Σε αντίθεση με το σχολαστικό φινίρισμα της φιγούρας, του υφάσματος, και του αστικού τοπίου, οι φανταχτερές ίβιδες είναι απλά σκιτσαρισμένες. Ο Ντεγκά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει αρκετούς από τους πρώιμους πίνακές του, τους περισσότερους από τους οποίους, όπως και αυτόν εδώ, κράτησε μέχρι και τον θάνατό του.