Λυκόφως

Ο Τσάιλντ Χασάμ, γιος ενός εμπόρου σιδηρικών του Ντόρτσεστερ, είχε κάνει μόνο ένα ταξίδι στην Ευρώπη πριν ζωγραφίσει το Μπόστον Κόμον στο λυκόφως. Σπούδασε γαλλική τέχνη σε συλλογές της Βοστώνης και ήταν εξοικειωμένος με το δημοφιλές έργο ζωγράφων που δραστηριοποιούνταν στο Παρίσι, όπως ο Ζαν Μπερώ και ο Τζουζεπέ ντε Νιττίς, που είχαν ως κύριο θέμα τους τη σύγχρονη ζωή και συχνά απεικόνιζαν μοδάτες νεαρές κυρίες σε αστικά περιβάλλοντα. Ο Χασάμ προσάρμοσε τη γαλλική τους αισθητική στη γενέτειρά του και ξεκίνησε μια σειρά από μεγάλους καμβάδες που αναπαριστούσαν αρκετές από τις αναπτυσσόμενες γειτονιές της Βοστώνης: το Μπακ Μπέι, το Σάουθ Εντ και το Παρκ Σκουέαρ. Αρχικά μια ανοιχτή πεδιάδα για βοσκή βοοειδών και στρατιωτικές παρελάσεις, το Μπόστον Κόμον είχε μετατραπεί σε μια όαση από φτελιές και χαριτωμένους περιπάτους, όταν ο Χασάμ το ζωγράφισε στα μέσα της δεκαετίας του 1880. Επέλεξε μια άποψη του Τρέμον Στριτ Μωλ, ενός από τους πέντε μεγάλους δεντρόφυτους πεζόδρομους που παρείχαν στους πεζούς Βοστωνέζους μια κομψή εναλλακτική για τους θορυβώδεις δρόμους της πόλης. Ο καλλιτέχνης αναμφίβολα το απόλαυσε και ο ίδιος, γιατί το στούντιο του ήταν ακριβώς απέναντι.