Μόναχο-Σβουάμπιν Με την Εκκλησία της Αγ. Ούρσουλας

Κατά την διάρκεια την νεότητάς του, ο Καντίνσκι έλαβε σταθερές βάσεις σε διάφορους ακαδημαϊκούς τομείς, και σπούδασε διάφορα θέματα, από νομικά και οικονομικά μέχρι μουσική, και διορίστηκε λέκτορας το 1893 στη Νομική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας. Αφού εργάστηκε εκεί για αρκετά χρόνια ως λέκτορας, ο Καντίνσκι αποφάσισε να ακολουθήσει εκπαίδευση στη ζωγραφική, και έφυγε από τη Ρωσία για να πάει στη Γερμανία το 1897 προκειμένου να σπουδάσει στην ακαδημία τέχνης του Μονάχου. Χρησιμοποιώντας το σπίτι του στην πόλη του Μούρναου, νότια του Μονάχου, ως βάση, ο Καντίνσκι ταξίδεψε πολύ μεταξύ του 1903 και του 1908, ταξιδεύοντας στη Δυτική Ευρώπη και την Αφρική, την Ολλανδία, την Γαλλία, την Τυνησία και την Ιταλία. Το πρώιμο έργο του Καντίνσκι επηρεάστηκε κυρίως από το κίνημα του Αρ Νουβό που εξαπλωνόταν στη Δυτική Ευρώπη κατά την αλλαγή προς τον εικοστό αιώνα, και κατά συνέπεια χαρακτηρίζεται από ευρείες χρωματικές επιφάνειες και ρυθμικές γραμμές. Ωστόσο, το ύφος του έμελλε να αλλάξει σύντομα, και κατά το 1910, δημιούργησε αυτό που πολλοί κριτικοί τέχνης αναγνωρίζουν ευρέως ως την πρώτη αφηρημένη ζωγραφική στον κόσμο. Κατά τη διάρκεια των πρώτων του χρόνων στο Μόναχο, το έργο του γνώρισε μια εξέλιξη, κατά την οποία μεταμορφώθηκε από τοπία σε "ισχυρά οράματα ενός κόσμου ονειρεμένου ή φανταστικού, στον οποίο οι προσκρούουσες γραμμές δύναμης και οι ορμητικές επιφάνειες χρώματος επανεπενδύουν τη δημιουργική κίνηση με όλη την αρχέγονη βία και ενέργειά της."