Αλήθεια

Ο Ανρί Φαντέν-Λατούρ αναδείχθηκε στην εποχή του ιμπρεσιονισμού, βοηθούμενος από τις προσωπικές και επαγγελματικές του σχέσεις με την ομάδα. Προτιμούσε, ωστόσο, να εκθέτει στο Σαλόν παρά με τους ιμπρεσιονιστές και, σε αντίθεση με τον Κλωντ Μονέ ή τον Πιέρ-Ωγκύστ Ρενουάρ, σπάνια ζωγράφιζε σε εξωτερικούς χώρους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1860, ο Φαντέν-Λατούρ παρήγαγε τα τρία είδη ζωγραφικής με τα οποία θα συνέχιζε την καριέρα του: προσωπογραφία, νεκρές φύσεις και ευφάνταστες ή μυθολογικές σκηνές. Οι αναθέσεις για πορτρέτα και πίνακες νεκρών φύσεων με λουλούδια και φρούτα ήταν απαραίτητα για την εξασφάλιση των προς το ζην του και δημιούργησε μια σημαντική πελατεία στην Αγγλία. Αλλά ο Φαντέν-Λατούρ έτυχε μεγαλύτερης προσοχής για μια σειρά από φιλόδοξα ομαδικά πορτρέτα με πολλούς από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες, συγγραφείς και μουσικούς της εποχής. Τα ευφάνταστα έργα του εμπνέονταν συχνά από τη μεγάλη του αγάπη για τη μουσική, όπως φαίνεται σε αρκετούς πίνακές του, οι οποίοι βασίζονται στις όπερες του Ρίχαρντ Βάγκνερ.