Ο Σιδηρόδρομος δεν διηγείται καμία ιστορία, δεν υπάρχει καμία σαφής σχέση μεταξύ των μορφών του, κανένα κέντρο ενδιαφέροντος. Αν και η ίδια η σκηνή αποτελεί μια σύνθεση, τα θέματα και η σκηνή μοιάζουν με τυχαίο συμβάν. Σε αυτό το έργο, ο Mανέ χρησιμοποίησε το αγαπημένο του μοντέλο τη Βικτωρίν Μερ, επίσης μοντέλο για την Olympia (Ολυμπία) και το Lncheon on the Grass (Γεύμα στο γρασίδι) που κάθεται μπροστά από έναν σιδερένιο φράχτη κρατώντας στην αγκαλιά της ένα κουτάβι που κοιμάται και ένα ανοιχτό βιβλίο. Δίπλα της είναι ένα κοριτσάκι με την πλάτη του στον ζωγράφο που παρακολουθεί ένα τρένο να περνά, το οποίο υπονοείται μόνο από τον λευκό καπνό. Και πάλι, ο πίνακας φαίνεται να μην έχει ιστορία, καμία σχέση μεταξύ των χαρακτήρων - μια περιστασιακή σκηνή του δρόμου.
Ο Σιδηρόδρομος
λάδι σε καμβά • 111,5 × 93,3 εκ.
-
Εντουάρ Μανέ