Τα τρία κρανία

Το κρανίο είναι κλασικό καλλιτεχνικό μοτίβο συμβολισμού της "vanitas". Αυτή η λατινική λέξη σημαίνει τη "ματαιότητα" και σε πιο ελεύθερη μετάφραση περιγράφει την ασημαντότητα της επίγειας ζωής και την εφήμερη φύση όλων των επίγειων αγαθών και αναζητήσεων. Δουλεύοντας απομονωμένος την τελευταία δεκαετία της ζωής του, ο Σεζάν στα γράμματά του έκανε συχνά νύξεις για τη θνητότητα: "Για μένα η ζωή ξεκινάει για να είναι θανάσιμα μονότονη". "Σε ό,τι με αφορά, είμαι γέρος. Δεν θα έχω χρόνο να εκφραστώ". Και "Μπορεί κάλλιστα να είμαι νεκρός". Η δραματική παράδοσή του στον θάνατο διαφαίνεται σε μια σειρά έργων νεκρής φύσης μεταξύ 1898 και 1905 με κρανία. Πηγή έμπνευσης γι' αυτό ήταν μάλλον ο θάνατος της μητέρας του το 1897, η οποία είχε προστατευτική και υποστηρικτική επιρροή στον καλλιτέχνη.