Μια σκηνή από κωμική αισχρολογία ξετυλίγεται σαν ένα ταμπλό βιβάν, με φιγούρες μεγάλης σωματικής και συναισθηματικής παρουσίας, ζωγραφισμένες ζωντανά και ποζάροντας στο σκοτεινό χώρο του στούντιο του καλλιτέχνη. Η άτακτη νεαρή πόρνη ετοιμάζεται να κάνει φάρσα σε έναν μισθοφόρο που, μετά από μια νύχτα κρεπάλης στη Ρωμαϊκή ταβέρνα, έχει αποκοιμηθεί κατά τη διάρκεια μιας παρτίδας με χαρτιά. Οι φιγούρες πιάνονται στιγμιαία σε μια φωτεινή δέσμη φωτός, το παιχνίδι των σκιών επαυξάνει την αίσθηση δράματος. Η βουβή παράσταση με χειρονομίες και ματιές, αντικατοπτρίζοντας την ευφορία του ρεπερτορίου του κωμικού ηθοποιού, λεει την ιστορία. Ο κοιμωμένος πρόκειται να μάθει ένα μάθημα - θα καεί από το αναμμένο στριφτό χαρτάκι καπνού κάτω από τη μύτη του, μια πράξη γεμάτη ερωτισμό. Με μια επιδεικτική χειρονομία που υπαινίσεται σιωπή, η φαρσέρ προσκαλεί το θεατή σε συνενοχή στην κοροϊδία της μωρίας του ανυποψίαστου θύματός της.
Σύχρονοι θεατές θα είχαν αναγνωρίσει τους χαρακτήρες ως στερεότυπες φιγούρες δημοφιλών θεατρικών έργων και πικαρικών μυθιστοριμάτων. Αλαζονικές ενσαρκώσεις της υπερβολής, περιβόητοι για την ανοησία τους, οι μισθοφόροι συχνά απεικονίζονταν σε άσωτες περιστάσεις. Σαφής δράση και υπερβολικοί χαρακτήρες στο σημείο της καρικατούρας κρίνονταν κατάλληλα ως θέματα της κατώτερης κοινωνικής τάξης σε κωμικό, ηθικοποιητικό τρόπο. Ευχαριστημένα από κατορθώματα της ψευδαίσθησης, όπως το σκισμένο τραπουλόχαρτο, ή το λιωμένο κερί στο κηροπήγιο, τα μάτια μας παρασύρονται από το τεχνούργημα του Ρενιέ να ζωντανέψει φαινομενικά τη σκηνή.
Σας παρουσιάζουμε το σημερινό έργο χάρη στο Εθνικό Μουσείο της Στοκχόλμης :)