Άγιος Γεώργιος έφιππος

Ο Άγιος Γεώργιος έφιππος ήταν το τελευταίο έργο του Ντύρερ πριν από την ξαφνική του αναχώρηση για ένα δεύτερο ταξίδι στη Βενετία προκειμένου να γλιτώσει από τη Μεγάλη Πανούκλα. Αυτή η γκραβούρα ήταν πιθανώς σχεδόν ολοκληρωμένη. Η ημερομηνία 1505 είχε ήδη χαραχθεί στην πλάκα, αν και στη συνέχεια διορθώθηκε σε 1508. Το φόντο μειώνεται σκόπιμα σε κλίμακα για λόγους αντίθεσης και παραλείπεται οποιαδήποτε ένδειξη τοπίου. Σε αυτό το χαρακτικό, ο Ντύρερ προσπάθησε να συνδυάσει τη μνημειακότητα του έργου του το μεγαλόσωμο άλογο με την κομψότητα ενός άλλου έργου του, του το μικρόσωμο άλογο. Ζωγραφισμένο από πίσω, η ασυνήθιστη στάση των δύο υποκειμένων ουσιαστικά μεταφέρει μια αίσθηση ανάπαυλας πριν ο άγιος πολεμιστής προχωρήσει για να υπερασπιστεί την πίστη. Αυτή η σκηνή χρησιμοποιήθηκε επίσης στο ρετάμπλ του Αγίου Βίτου, το οποίο ολοκληρώθηκε στο εργαστήριο του Ντύρερ κατά την απουσία του στην Ιταλία.