Χελιδόνια

Εδώ ο άνθρωπος και το τοπίο είναι μοναδικά αναμιγμένα. Η μητέρα του καλλιτέχνη στα μαύρα και η κυρία Μανέ στα άσπρα αναπαύονται στο χωράφι πίσω από τους αμμόλοφους, με τις κυμματιστές φούστες τους και τα καπέλα δεμένα με πέπλα. Ο ήλιος έλαμπε λίγο πριν, αλλά τώρα ο ουρανός είναι συννεφιασμένος·  η σύζυγος του καλλιτέχνη έχει χαμηλώσει την ακόμη ανοιχτή ομπρέλα στα πόδια της, και χαμηλά πετούν χελιδόνια αναγγέλοντας την αλλαγή του καιρού. Ολο αυτό δεν έχει κάποιο γεγονός γύρω του, αλλά είναι απλώς η έκφραση της διάθεσης του τοπίου, που τονίζεται στον μακρινό ορίζοντα στο σχήμα των ανεμόμυλων, την μικρή εκκλησία και τις οροφές του χωριού. Ο Μανέ βρήκε έναν αγοραστή με κατανόηση για τον πίνακα στο Παρίσι αμέσως μετά την επιστροφή του, το οποίο δεν απέτρεψε το Σαλόνι του 1874 από τον να τον απορρίψει. Οι κριτές δεν μπορούσαν να συνηθίσουν ακόμη την αποσπασματική ποιότητα αυτού του είδους ζωγραφικής.