Γυναίκα μπροστά από ένα Ενυδρείο

Ο Ανρί Ματίς ήταν γοητευμένος από τους πολιτισμούς της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Το 1903 επισκέφθηκε μια έκθεση ισλαμικής τέχνης στο Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών στο Παρίσι· το 1910 ταξίδεψε στο Μόναχο για μια μεγάλη έκθεση ισλαμικών αντικειμένων και στη συνέχεια στην Ισπανία για να δει τη μαυριτανική αρχιτεκτονική. Επίσης, συνέλεξε υφάσματα λαμπρών χρωμάτων και πλούσιας διακόσμησης, κεραμικά, και πλακάκια. Ήταν, ωστόσο, η φυσική εμπειρία σε αυτούς τους τόπους που αποδείχθηκε ότι είχε τη μεγαλύτερη επιρροή στο όραμα και τη δημιουργικότητα του Ματίς. Τον Μάιο του 1906 και για μεγάλες χρονικές περιόδους μεταξύ του Ιανουαρίου του 1912 και του Φεβρουαρίου του 1913, επισκέφθηκε τη Βόρεια Αφρική. Εκεί κατανόησε τη μοναδική ποιότητα του φωτός και την επίδρασή του στην αντίληψη του χρώματος και του χώρου. Ακόμη και μια δεκαετία αργότερα, ενώ ο Ματίς ζούσε στη νοτιογαλλική πόλη της Νίκαιας, αυτές οι εμπειρίες θα συνέχιζαν να διαμορφώνουν το έργο του. Στο έργο Γυναίκα μπροστά από ένα Ενυδρείο, το επενδεδυμένο προπέτασμα και το χρυσόψαρο είναι εικαστικά στοιχεία που αντλήθηκαν από τα ταξίδια του Ματίς στο Μαρόκο. Επιπλέον, η μεταμόρφωση του ίδιου του καλλιτέχνη-ο "νέος ρυθμός" της εσωτερικής του όρασης που προέκυψε από τα ταξίδια του-ήταν υπεύθυνη για την ιδιαίτερη φωτεινότητα, ψυχρή παλέτα, και το οικείο εφέ του καμβά. Ο Ματίς γοητεύτηκε από το χρυσό φως και τη θαλασσινή ατμόσφαιρα της Νίκαιας, και οι πίνακές του από αυτήν την περίοδο επιδεικνύουν το νεοαποκτηθέν ενδιαφέρον του για έναν ιμπρεσιονιστικό νατουραλισμό, ο οποίος δεν αποτελούσε απόρριψη του πρώιμου έργου του, αλλά μάλλον μια προσπάθεια να εμπλουτίσει το προηγούμενο ύφος του με ένα "ανθρώπινο στοιχείο."