John William Waterhouse
Αυτός ο γεμάτος δράση και ένταση πίνακας απεικονίζει μια σκηνή από το ταξίδι του 'Ελληνα ήρωα Οδυσσέα, όπως αφηγήθηκε μέσα από την Οδύσσεια, το έπος του αρχαίου Έλληνα ποιητή Όμηρου. Το 1891, ο κατάλογος της έκθεσης της Βασιλικής Ακαδημίας συνόψιζε την Ομηρική αφήγηση ως ακολούθως:
Οι Σειρήνες που με την μελωδική τους φωνή παρέσυραν όλους, όσοι κρατούσαν την τύχη των πλοίων στα χέρια τους, στην καταστροφή... ήταν, σύμφωνα με την κλασσική παράδοση, πλάσματα που είχαν το σώμα πουλιού και το κεφάλι μιας όμορφης γυναίκας … Είχαν ενημερωθεί από τον μάντη ότι όσοι περνούσαν από εκεί χωρίς να προσέξουν τα τραγούδια τους πέθαιναν. Ο Οδυσσέας, αφού είχε προειδοποιηθεί από την Κίρκη, έκλεισε τα αυτιά των συντρόφων του με κερί και έδωσε την εντολή να τον δέσουν στο κατάρτι, και με αυτόν τον τρόπο καταφερε να περάσει από την θανατηφόρα ακτή.
Ωστόσο, ο ίδιος ο Όμηρος δεν έδωσε περιγραφή της εξωτερικής εμφάνισης των Σειρήνων. Προκειμένου να επιτύχει αυθεντικότητα στον τρόπο απεικόνισής τους, o Γουοτερχάουζ στράφηκε σε μια απεικόνιση της ομηρικής ιστορίας σ' ένα αρχαίο Ελληνικό βαζο που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο. Το βάζο απεικόνιζε τις σειρήνες ως πλάσματα με φτερά και γαμψά νύχια, μια προσέγγιση που υιοθέτησε ο Γουοτερχάουζ και που εξέπληξε το Βικτωριανό ακροατήριο, το οποίο ήταν πιο συνηθισμένο να βλέπει αυτά τα μυθικά πλάσματα να αναπαρίστανται ως ελκυστικές γοργόνες - Νύμφες.
Αναζητάτε περισσότερα μυθολογικά θέματα; Διαβάστε σχετικά με τις τοπ πέντε ερωτικές σχέσεις του Δια και τις παράξενες ιστορίες γύρω απο αυτές!