Χωρίς τίτλο

Πριν αρχίσετε να διαβάζετε αυτή την περιγραφή, ανοίξτε τον πίνακα και θαυμάστε τον με ιδιαίτερη προσοχή αυτή τη φορά. Ποια είναι η αντίδρασή σας σ' αυτό το έργο; Το στυλ αυτό ονομάζεται "λυρικός αφηρημένος ιμπρεσιονισμός". Είναι ένας πραγματικά εντυπωσιακός πίνακας: σύνθετος, αν και πρωτόγονος, αυθόρμητος, αν και αρμονικός, διασκεδαστικός και συναρπαστικός. Δεν απορούμε που ο δημιουργός του συμπεριλήφθηκε σε δημοπρασία μαζί με έργα του Ρενουάρ και του Γουόρχολ. Τρία έργα του πωλήθηκαν για περισσότερα απο 26.000 δολάρια, τη στιγμή που τα έργα των άλλων δύο καλλιτεχνών δεν πωλήθηκαν. Επιπλέον, ο Κόνγκο, ο ζωγράφος, το έφτιαξε αυτό πριν πεθάνει (φυσικά κα πριν, αφού οι πεθαμένοι δεν ζωγραφίζουν...), σε ηλικία δέκα ετών. Ναι, πριν ακόμα κλείσει τα έντεκα δημιούργησε πίνακες που παρουσιάζονται μαζί με έργα αναγνωρισμένων αυθεντιών τις τέχνης! Δεν ξέρω πόσων ετών είστε, αλλά εσείς τι κάνατε στην ηλικία του Κόνγκο;

Το πιο τρομακτικό είναι ότι (ναι, είπα ένα ψεματάκι) όντως πέθανε δέκα ετών αλλά δεν ήταν άνθρωπος. Ο Κόνγκο ήταν ένας χιμπατζής. (Τι φανταστήκατε; Κάποιο ζόμπι;) Ο χιμπατζής άρχισε να ζωγραφίζει σε ηλικία δύο ετών, αφού ο Ντέσμοντ Μόρις, ζωολόγος και συγγραφέας του διάσημου βιβλίου Ο γυμνός Πίθηκος, του έδωσε ένα μολύβι. Σύντομα, όχι μόνο εθίστικε στη ζωγραφική αλλά στην πραγματικότητα αποδείχθηκε φυσικό ταλέντο. Αν ο Μόρις έκανε μια μουτζούρα σε μια πλευρά του χαρτιού, ο Κόνγκο θα το εξισορροπούσε σχεδιάζοντας κάτι στην άλλη πλευρά. Αν ένα χρώμα προστίθετο σε μια πλευρά, θα το χρησιμοποιούσε στην άλλη, αποκαλύπτοντας έτσι μια αντίληψη της συμμετρίας και της ισορροπίας. Αν πιστεύετε ότι θα μπορούσε κανείς να μπερδέψει αυτά τα σχέδια με κάποιο είδος καλλιτεχνικής τάσης (ξεκάθαρα αδύνατο να το καταφέρει κάποιο άλλο ον, εκτός απ' τον άνθρωπο), αναλογιστείτε αυτό: ο Κόνγο μπορούσε να συγκεντρωθεί απόλυτα σε ένα έργο του. Αν κάποιος προσπαθούσε να του πάρει έναν πίνακα που θεωρούσε ημιτελή, θα άρχιζε να ουρλιάζει και να τον πιάνει κρίση. Αν του έδιναν έναν πίνακα που ο ίδιος θεωρούσε ολοκληρωμένο, ακόμα κι αν κάποιος προσπαθούσε να τον πείσει για το αντίθετο, αρνούνταν να προσθέσει ο,τιδήποτε. 

Οι ερωτήσεις μου: Αυτό δεν δείχνει ότι είχε επίγνωση της δουλειάς του; Η τέχνη υπάρχει αποκλειστικά στους ανθρώπους; Γιατί; Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα, ακολουθείστε το παρακάτω λινκ και διατυπώστε ελεύθερα την άποψή σας. 

- Artur Deus Dionisio