Έθελ Σπάουερς
Ανάμεσα στις γυναίκες καλλιτέχνες που έχουν πλέον αναγνωριστεί για τον σημαντικό τους ρόλο στη διαμόρφωση του Αυστραλιανού μοντερνισμού, ήταν και τρία ταλαντούχα άτομα, που ταξίδεψαν στο Λονδίνο για να σπουδάσουν τυπογραφία υπό την επίβλεψη του καλλιτέχνη Κλωντ Φλάιτ, στην φημισμένη Σχολή Μοντέρνας Τέχνης Γκόβεσνορ. Οι γυναίκες αυτές ήταν η Ντόριτ Μπλακ, Η Ίθελ Σπάουερς και η Έβελιν Σιμ.
Γεννημένη στην Μελβούρνη, η Σπάουερς (1890-1947) δημιουργούσε έγχρωμες ξυλογραφίες και αργότερα στράφηκε στις Ιαπωνικές ξυλοτυπίες, προτού να σπουδάσει με τον Φλάιτ το 1928 και ξανά το 1931. Γνώρισε την καλλιτεχνική επιτυχία όσο ακόμα ζούσε - οι λινογραφίες της αγοράστηκαν από ιδρύματα μεταξυ των οποίων και το Βρετανικό Μουσείο, το Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου, και η Εθνική Πινακοθήκη της Βικτώρια.
Η σκηνή που απεικονίζεται στο Υγρό Απόγευμα είναι κλασσική της Σχολής Γκρόσβενορ, ένα απρόσωπο πλήθος στο Λονδίνο να βρίσκει καταφύγιο κάτω από ομπρέλες, προερχόμενη από την χαρακτηριστική ρυθμική κίνηση που ο Φλάιτ ενστάλλαζε στους μαθητές του. Κι όμως, η Σπάουερς διέφερε στην έμφασή που έδινε στην φυσική κίνηση, σε αντίθεση με την μηχανική ταχύτητα και τον δυναμισμό που προτιμούσε ο Φλάιτ. Το αντικείμενό της επιβεβαιώνεται ανελλιπώς και με συνέπεια, εκδηλώνοντας μία συνδεση με την χαρά που βιώνει κανείς παρατηρώντας καθημερινές σωματικές δραστηριότητες, όπως το παιχνίδι των παιδιών. Κατ' αυτόν τον τρόπο η τέχνη της παρείχε ένα ευπρόσδεκτο αντίβαρο στις θεματικές της απομόνωσης και του πανικού που παρουσιάζονταν σε πολλές άλλες αναπαραστάσεις της αστικής ζωής στα χρόνια του μεσοπολέμου.
Οι Ιαπωνική επιρροή στο Υγρό Απόγευμα είναι αδιαμφισβήτητη. Οι έντονες σταγόνες της βροχής, η θάλασσα από ομπρέλες, οι πλούσιες αποχρώσεις κόκκινου και πράσινου, όλα παραπέμπουν στις Ουκίγιο-ε (εικόνες του μετέωρου κόσμου), που στόχο είχαν να αναπαραστήσουν την καθημερινή ζωή κατά την περίοδο Έντο στην Ιαπωνία, σχεδόν όπως και η δημοκρατική τέχνη της Σχολή Γκρόσβενορ.
Μπορείς να δεις το Υγρό Απόγευμα στην Πινακοθήκη Ντάλουιτς στο Λονδίνο μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου 2019, ως μέρος της έκθεσης Cutting Edge: Modernist British Printmaking (Βρετανική Τυπογραφία του Μοντερνισμού), της πρώτης μεγάλης έκθεσης της Σχολής Γκρόσβενορ.
Υ.Γ. Εδώ είναι μία ακόμη όμορφη εικόνα με βροχή και ομπρέλα