Peter Paul Rubens
Ο Ρούμπενς (Peter Paul Rubens) γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 439 χρόνια. Με αυτή την αφορμή, σου παρουσιάζω έναν από τους αγαπημένους μου πίνακες, την απόλυτα φανταστική Πτώση των καταραμένων. Γνωστό και ως Η πτώση των αγγέλων, πρόκειται για έναν μνημειώδη θρησκευτικό πίνακα. Απεικονίζει ένα συνονθύλευμα των σωμάτων των καταραμένων, που ρίχνονται στην άβυσσο από τον αρχάγγελο Μιχαήλ και τους αγγέλους που τον συνοδεύουν. Ο Ντέιβιντ Φρίντμπεργκ (David Freedberg) εκτίμησε τον πίνακα ως «ένα από τα πιο λαμπρά συγκροτήματα με πλούσια γυμνή σάρκα στη δυτική τέχνη».
Ο πίνακας είναι μία απεικόνιση της εκδίωξης των ένοχων και των έκπτωτων αγγέλων από το Μιχαήλ κατά την τελική κρίση του Θεού. Τη στιγμή αυτή η κρίση έχει αναγγελθεί, όσοι κρίθηκαν ένοχοι και στάλθηκαν στην Κόλαση βυθίζονται προς την καταστροφή τους σε έναν ανεμοστρόβιλο περιστρεφόμενων σωμάτων. Στην κάτω πλευρά, ένας μοναχός τραβιέται προς τα κάτω ενώ τον καταπίνουν οι δαίμονες. Επάνω του, μία πελώρια γυναίκα βρίσκεται στην πλάτη ενός άλλου δαίμονα, η ουρά του οποίου τυλίγεται γύρω από τα πόδια της. Σε όλες τις γωνίες, στροβιλιζόμενες και ελικοειδείς, αυτές οι άτυχες ψυχές κοιτάζουν ψηλά με τρόμο για τη φοβερή τους μοίρα ή καλύπτουν τα κεφάλια τους από ντροπή.
Λέγεται ότι ο Ρούμπενς ήταν ο ιδρυτής του στυλ του Μπαρόκ στην ανθρώπινη κίνηση, σάρκα και αισθησιασμό. Οι ένοχοι στην εικόνα απεικονίζονται γυμνοί, όπως είναι το στυλ του Ρούμπενς, και η μάζα εκτοξεύεται στην κόλαση από ένα στρόβιλο που αρπάζει όλους τους έκπτωτους. Κανένας από όσους ήταν ένοχοι αμαρτίας δε γλίτωσαν, όπως φαίνεται στην πλευρά του πίνακα όπου οι άνθρωποι παρασύρονται μακριά χωρίς να πέσουν στον ίδιο το στρόβιλο. Μπορείς να δεις ότι οι έκπτωτοι άγγελοι συμπεριφέρονται ακόμα με κακό τρόπο, καθώς βασανίζουν τους ένοχους ανθρώπους ενώ ρίχνονται και οι ίδιοι στο λάκκο. Η αντίθεση του φωτός από την κορυφή έως τον πυθμένα δείχνει την πτώση από το φως του Παραδείσου στο σκοτεινή απόγνωση της Κόλασης.
Το 1959, κάποιος βάνδαλος τέχνης έριξε οξύ στον πίνακα καταστρέφοντάς τον σημαντικά. Σύμφωνα με εκείνον, δεν κατέστρεψε άμεσα το έργο αλλά το οξύ «απαλύνει τον άνθρωπο από το έργο της καταστροφής».