Δανάη

Ο Ιούλιος είναι ο μήνας γέννησης σπουδαίων καλλιτεχνών - σήμερα γιορτάζουμε την 154η επέτειο από την γέννηση του Γκούσταφ Κλίμτ. Ήταν ένας Αυστριακός συμβολιστής ζωγράφος και ένα από τα πιό σημαντικά μέλη του κινήματος της Απόσχισης της Βιέννης (Ζετσεσιονισμός). Ο Κλιμτ είναι γνωστός για τους πίνακές του, τις τοιχογραφίες και τα σχέδιά του και αντικείμενα τέχνης.

Το πρωταρχικό θέμα του Κλιμτ ήταν το γυναικείο σώμα και τα έργα του χαρακτηρίζονται από έναν ειλικρινή ερωτισμό - ο Κλιμτ αφιέρωσε τη ζωή του στις γυναίκες. Ο Ρίτσαρντ Μούτερ σε κριτική σε μια εφημερίδα του 1909, ισχυρίστηκε «... η νέα Βιεννέζα γυναίκα, ένα συγκεκριμένο είδος νέας Βιεννέζας -οι γιαγιάδες τους ήταν η Ιουδήθ και η Σαλόμη - επινοήθηκε η ανακαλύφθηκε από τον Κλιμτ. Ήταν απολαυστικά μοχθηρή, χαριτωμένα αμαρτωλή, γοητευτικά διεστραμμένη.»

Η Δανάη είναι ένας από τους πιο ερωτικούς πίνακες που δημιουργήθηκαν τον 20ο αιώνα. Βασισμένος στην κλασική μυθολογία, δείχνει μια γυναίκα αποπλανημένη από τον θεό Δία. Ενώ είχε φυλακισθεί από τον πατέρα της, τον βασιλιά του Άργους, σε έναν πύργο από χαλκό, την επισκέφθηκε ο Δίας, που μετατράπηκε στην χρυσή βροχή που ρέει ανάμεσα στα πόδια της. Είναι φανερό από το πρόσωπό της πως το χρυσό ρυάκι την διεγείρει. Τα ανοιγμένα χείλη και πόδια της, τα κλειστά της μάτια, η κάλτσα που είναι κατεβασμένη ως τον αστράγαλό της, τα κόκκινα μαλλιά της και το διάφανο μωβ πέπλο είναι όλα ενδεικτικά της αισθησιακής εμπειρίας της Δανάης. Σχεδόν το ένα τέταρτο της επιφάνειας της εικόνας αποτελούν οι μηροί της, κάτι που την κάνει ακόμα πιο ερωτική. Η Δανάη ήταν ένα δημοφιλές αντικείμενο για πολλούς καλλιτέχνες στην αρχή του 1900· χρησιμοποιήθηκε ως το απόλυτο σύμβολο της θεïκής αγάπης και υπέρβασης.

Τα λέμε αύριο - που θα γιορτάσουμε τα γενέθλια ενός ακόμη εξαιρετικού καλλιτέχνη :)