Πωλ Σεζάν
Σήμερα είναι Κυριακή, οπότε ήρθε η ώρα για ένα κομμάτι από το Μουσείο J. Paul Getty. Απολαύστε το!
Στηριζόμενη σε ένα τραπέζι καλυμμένο με ύφασμα και ακουμπώντας το κεφάλι της στο χέρι της, αυτή η νεαρή γυναίκα κοιτάζει με αινιγματική έκφραση. Από την Αναγέννηση, οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν αυτή τη στάση για να απεικονίσουν τη μελαγχολία. Η στάση αυτή, σε συνδυασμό με το στοιχειωτικά δυσανάγνωστο πρόσωπό της, προσδίδει μια ανθρώπινη οδυνηρότητα και ψυχολογική ένταση στη φιγούρα. Αντιπαραθέτοντας τολμηρές, μεμονωμένες χρωματικές πινελιές, ο Πωλ Σεζάν δόμησε την ισχυρή φυσική παρουσία της γυναίκας και τον χώρο που καταλαμβάνει.
Όπως παρατήρησε ένας ζωγράφος του εικοστού αιώνα και θαυμαστής του Σεζάν, τα μεταγενέστερα έργα του, όπως η Νεαρή Ιταλίδα, έχουν "μια τεράστια αίσθηση όγκου, που αναπνέει, πάλλεται, διαστέλλεται, συστέλλεται, μέσω της χρήσης των χρωμάτων του". Ενώ η φόρμα της γυναίκας είναι πειστική, ο χώρος πίσω και γύρω της μπορεί να φαίνεται αντιφατικός και ακόμη συγκεχυμένος. Πόσο μακριά είναι ο τοίχος; Είναι η επιφάνεια του τραπεζιού επίπεδη κάτω από το ύφασμα; Κάθεται ή στέκεται; Αυτά τα ερωτήματα προσδίδουν ένταση και κίνηση σε μια κατά τα άλλα σταθερή σύνθεση. Από την δεκαετία του 1890 εώς το τέλος της ζωής του, ο Σεζάν ζωγράφισε πολλές τέτοιες μελέτες μεγάλης μορφής, βασιζόμενος συνήθως σε τοπικούς εργάτες ή κατοίκους για μοντέλα.