Έκτορας και Ανδρομάχη

Ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο είναι περισσότερο γνωστός ως ένας Ιταλός "μεταφυσικός ζωγράφος", που είναι συνδεδεμένος, αλλά συνήθως σε διαφωνία με τους Σουρεαλιστές. Με τον όρο "μεταφυσικός", οι σύγχρονοί του, εννοούσαν κάτι πέρα από το σύμπαν που διέπεται από τους νόμους της φυσικής. "Ένα έργο τέχνης πρέπει να ξεφεύγει από όλα τα ανθρώπινα όρια: το φυσιολογικό και η κοινή λογική απλά δημιουργούν εμπόδια", έγραψε ο ντε Κίρικο το 1913. Αυτό το έργο ήταν προϊόν τόσο των σχολών του Κυβισμού όσο και του Σουρεαλισμού. Ο Σουρεαλισμός βασίστηκε έντονα σε ονειρικά αντικείμενα, γεωμετρία και απλές δομές. Ο Κυβισμός χρησιμοποίησε παραστατικές εικόνες μέσω της μεγάλης χρήσης γεωμετρικών και κεκλιμένων προοπτικών. Το θέμα αυτού του πίνακα είναι από την Ελληνική μυθολογία – ο αποχαιρετισμός του Έκτορα προς τη σύζυγό του Ανδρομάχη, πριν από τη μάχη εναντίον του Αχιλλέα. Ο ντε Κίρικο απεικονίζει το καταδικασμένο ζευγάρι με δύο φιγούρες στην συγκεκριμένη ελαιογραφία. Η αριστερή μορφή είναι ο Έκτορας, δεδομένου του αντρικού πλάτους των ώμων και της κωνικής κοιλιάς. Η δεξιά μορφή είναι η Ανδρομάχη: αποτελείται από πιο θηλυκά, οργανικά και καμπύλα γεωμετρικά σχήματα και απεικονίζεται με πιο έντονα τα οστά του ισχίου.